LOT '86-88

Po rozwi╣zaniu swych zespo│≤w w roku 1985, Jimmy Page i Robert Plant przez nastΩpnych parΩ lat jedynie z rzadka pojawiali siΩ na szerszym forum. Na pocz╣tku roku nastΩpnego Jimmy okazjonalnie zagra│ na p│ycie "Dirty Work" Rolling Stones≤w. John Paul Jones podj╣│ siΩ produkcji albumu gitarzysty Johna Renborna, kt≤rego tw≤rczo£µ mia│a na Zeppelin pewien wp│yw. P│yta " The Three Kingdoms" ukaza│a siΩ w roku 1987. Page i Plant natomiast zaczΩli dryfowaµ w r≤┐nych kierunkach, ci╣gle jednak zachowuj╣c pozory sta│ego kontaktu. W roku 1987 Robert sformowa│ nowy zesp≤│, do kt≤rego cz│onk≤w dobiera│ na podstawie rozmai tych nagra± demo. Jego wsp≤│praca z nowym klawiszowcem Philem Johnstone' em trwaµ bΩdzie przez nastΩpne trzy albumy - czyli co najmniej piΩµ najbli┐szych lat. Pierwszy kr╣┐ek z "nowej serii", zatytu│owany "Now And Zen", ujrza│ £wiat│o dzienne na pocz╣tku roku 1988. Go£cinnie zagra│ na nim Jimmy Page, pojawiaj╣c siΩ w kompozycjach "Heaven Knows" i " Tall Cool One" (w ten ostatni kawa│ek przemy£lnie wtopiono fragmenty zeppelinowych klasyk≤w, dziΩki czemu zawdziΩcza│ on sw╣ sta│╣ obecno£µ na antenach ameryka±skich rozg│o£ni radiowych - w odr≤┐nieniu do utwor≤w z poprzednich solowych p│yt Roberta, pozbawionych, zdaniem prezenter≤w, jakiego£ konkretnego "haka"). By za£ nie pozostaµ d│u┐nym, Plant wzi╣│ udzia│ w skomponowaniu piosenki " The Only One", kt≤ra pojawi│a siΩ na wydanym w tym samym roku solowym albumie Page'a "Outrider" (w utworze tym r≤wnie┐ za£piewa│, a opr≤cz niego na p│ycie wokalnie udzielali siΩ Chris Farlowe i John Miles).

14 maja 1988 dosz│o te┐ do swego rodzaju reaktywowania Led Zeppelin, kt≤re mia│o miejsce podczas jubileuszowego koncertu z okazji 40-lecia wytw≤rni Atlantic Records w Madison Square Garden. Zeppelini, z Jasonem Bonhamem przy perkusji, zamykali tΩ dwunastogodzin╣ paradΩ gwiazd (Bonham junior po grywa│ sobie nieoficjalnie z zespo│em jeszcze bΩd╣c ch│opcem. Jego w│asny zesp≤│, Virginia Woolf, otwiera│ wcze£niej koncerty The Firm)

Jimmy Page przyby│ do Nowego J orku w nieszczeg≤lnym nastroju. Jego przyjaci≤│ka z Nowego Orleanu, Patricia, powi│a mu w│a£nie syna, kt≤remu, zgodnie z rodzinn╣ tradycj╣, nadano imiΩ James Patrick. Page nakaza│ Atlantic wynajΩcie s╣siaduj╣cego z jego w│asnym hotelowego pokoju i nie meldowanie w nim nikogo - denerwowa│by go wci╣┐ dzwoni╣cy tam telefon. Dzie± wcze£niej gra│ przez oko│o sze£µ minut podczas podobno fantastycznej pr≤by dƒwiΩku. Niestety, w trakcie samego wystΩpu by│ ju┐ zupe│nie obojΩtny na to, co dzia│o siΩ wok≤│. Wyszli na scenΩ o pierwszej po p≤│nocy, by zaprezentowaµ zestaw czterech kompozycji - "Kashmir" , " Whole Lot ta Love", "Misty Mountain Hop" i "Stairway To Heaven". Legendarne solo w tym ostatnim kawa│ku Page spapra│ jednak niemi│osiernie. Gdy po p≤│godzinnym wystΩpie zesp≤│ opuszcza│ scenΩ, ┐egna│ go ryk zachwytu dwudziestotysiΩcznej publiczno£ci. Mistrz ceremonii, legendarny promotor Bill Graham, by│ jednak bezlitosny: Jest mi bardzo przykro" ale Led Zeppelin opu£ci│ ju┐ budynek.